Η «Δισκοθήκη» ήταν η πρώτη εφημεριδούλα για τη νεολαία και τη μουσική. Απευθυνόταν κυρίως σε έφηβους, σε νέους και σε όσους ένιωθαν ακόμα νέοι και αγαπούσαν την ξένη μουσική. «Θα πρέπει άραγε να πω ότι είμαι συγκινημένος;», γράφει ο νεαρός διευθυντής και ιδρυτής της, Νίκος Μαστοράκης, στο 1^ο φύλλο που κυκλοφόρησε το 1963. Στην αρχή ήταν εβδομαδιαία και τετρασέλιδη, σε σχήμα 8^ο, «βολικό, γιατί χωράει στο βιβλίο των Αρχαίων», σχολιάζει ο διευθυντής της στο εισαγωγικό του σημείωμα. Αργότερα έγινε δεκαπενθήμερη και η έκτασή της έφτασε τις 8 σελίδες. Την έβρισκε κανείς σε όλα τα περίπτερα της Αθήνας, της Πάτρας και της Θεσσαλονίκης, ενώ στην υπόλοιπη Ελλάδα, τον πρώτο καιρό, την διέθεταν τα μουσικά καταστήματα.

Στην ύλη της περιελάμβανε το top 20 των καλύτερων τραγουδιών του ξένου πενταγράμμου που ψήφιζαν οι αναγνώστες της. Υπήρχε ενημέρωση για τις νέες τάσεις της μουσικής σκηνής, ρεπορτάζ ποικίλων μουσικών θεμάτων, νέα από την προσωπική ζωή διάσημων τραγουδιστών αλλά και ηθοποιών, νέες κυκλοφορίες δίσκων, κυρίως από την αμερικανική rock and roll σκηνή, που εκείνη την εποχή μεσουρανούσε αλλά και την ευρωπαϊκή pop και μελωδική μουσική. Ακόμα, στήλη για την jazz μουσική, αναφορές σε μουσικά φεστιβάλ, προτάσεις τραγουδιών με τους στίχους γραμμένους στα ελληνικά, τα περισσότερα εκ των οποίων ακούγονται μέχρι και σήμερα, καλαίσθητες φωτογραφίες, προσωπικές γνώμες, και διαφημίσεις καταστημάτων μουσικής κ.α. Όσο περνάει ο καιρός, αυξάνονται τα δημοσιεύματα για τους Beatles και τους Rolling Stones, τα δύο θρυλικά βρετανικά συγκροτήματα της rock μουσικής που εμφανίστηκαν εκείνη την εποχή. Ονόματα που παρελαύνουν στις σελίδες της «Δισκοθήκης»:

Bill Haley and his Comets, Neil Sedaka, Roy Orbison, Pawl Anka, Elvis Presley, Four Seasons, Brenda Lee, Pat Boone, (Little) Stevie Wonder, Barbara Streisand (Αμερική), Adriano Celentano, Charles Aznavour, Sergio Endrigo, Françoise Hardy (Ευρώπη), the Spiders, Forminx (Ελλάδα) κ.ά. Ακόμα περιείχε πολλούς διαγωνισμούς, όπως το πρωτότυπο μουσικό σταυρόλεξο και διάφορα μουσικά κουίζ, που χάριζαν δίσκους στους νικητές, προσφορά των δισκογραφικών εταιρειών. Σημαντικό κομμάτι αποτελούσε η αλληλογραφία της εφημερίδας με τους αναγνώστες.

Στη «Δισκοθήκη» καθρεφτίζονται η ξεγνοιασιά, η ανεμελιά και η χαρά που έζησε η τότε νεολαία, ενώ σήμερα αποτελεί ένα μέσο αναπόλησης της δεκαετίας του 1960 και μια καταγραφή των μουσικών τάσεων των νέων της εποχής.

Συνολικά κυκλοφόρησαν 44 τεύχη το διάστημα 1963-1965. Στη Βιβλιοθήκη, δώρισε ο ιδρυτής της το σύνολο των τευχών της εφημερίδας σε ψηφιοποιημένη μορφή.

Μαρία Αρβανιτάκη, Μαρία Κοκολογιάννη, Παναγιώτης Τουρλής, Μαργαρίτα Παπαδοπούλου

Τύπος, Βιβλιοθήκη ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ

Ετικέτες: μουσική, ξένη μουσική, δεκαετία 1960, Νίκος Μαστοράκης

Ανάρτήθηκε στη σελίδα του ΕΛΙΑ στο Facebook στις 13.12.2021

Back