Στη συμβολή των οδών Πανεπιστημίου 53 και Σανταρόζα, στο οικόπεδο ιδιοκτησίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, που περιήλθε σε αυτό μέσω του κληροδοτήματος Αντωνίου Φ. Παπαδάκη[1], ο επιχειρηματίας Γ. Βεντούρης, ανέθεσε το 1915, στον αρχιτέκτονα Ιωάννη Υδραίου, την κατασκευή ενός ξενοδοχείου[2]. Το ξενοδοχείο «Majestic» λειτούργησε τον Ιανουάριο του 1916.[3] Ως το 1928 διευθυντές του ξενοδοχείου ήταν οι Π. και Στ. Ζεπάτος και Ευαγ. Ματιάτος. Αργότερα ιδιοκτήτης και διευθυντής του ξενοδοχείου αναφέρεται ο Ε. Ματιάτος και Σία.[4]

Στιγμιότυπο από τη θεμελίωση του ξενοδοχείου. Πηγή: Ιστοσελίδες Monumenta και Ελληνική Εργοτεχνική και Εργοληπτική Ιστορια 1836-1940.

Τα αρχιτεκτονικά σχέδια του ξενοδοχείου και το κτήριο ακόμα υπό κατασκευή. Πηγή: Monumenta και Ελληνική Εργοτεχνική και Εργοληπτική Ιστορια 1836-1940.

Διαφημιστική καταχώριση του ξενοδοχείου στα Αγγλικά. Πηγή: Οδηγός Ελλάδος: Έτος Ε΄, 1916 / Νικόλαος Γ. Ιγγλέσης. Αθήνα: [Ιγγλέσης], 1916. Βιβλιοθήκη ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ.

Ο αρχιτεκτονικός διάκοσμος του τριώροφου μεγάρου, όπως και το όνομά του, έδινε στο «Majestic» την εικόνα ενός μεγαλοπρεπούς ξενοδοχείου. Από την πρώτη μέρα της λειτουργίας του διέθετε τηλέφωνο. Είχε 80 δωμάτια και όλες τις σύγχρονες ανέσεις. Διέθετε αίθουσες μουσικής, αναγνωστήριο, καπνιστήριο και εστιατόριο ελληνικής και γαλλικής κουζίνας, με πολυτελή έπιπλα. Το ξενοδοχείο είχε εγκαταστάσεις θέρμανσης και ηλεκτροφωτισμού, ενώ λειτουργούσε και ασανσέρ.

Η παραπάνω καταχώριση για το ξενοδοχείο το 1916. Πηγή: Οδηγός Ελλάδος: Έτος Ε΄, 1916 / Νικόλαος Γ. Ιγγλέσης. Αθήνα: [Ιγγλέσης], 1916. Βιβλιοθήκη ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ.

Διαφημιστική καταχώριση του Majestic το 1917. Πηγή: Εμπρός 31.1.1917. Βιβλιοθήκη ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ.

Το 1925 στους οδηγούς της εποχής καταχωρίζεται στη λίστα των ξενοδοχείων Α΄ κατηγορίας. «[…] το Μαζεστίκ επί της λεωφόρου Πανεπιστημίου, θα ηδύνατο να χρησιμεύσει ως σχολείον καθαριότητος τάξεως και ευπρεπείας» [5], γράφει ο Νικ. Λέκκας στο βιβλίο του εκείνη την περίοδο για το εν λόγω ξενοδοχείο.

Το ξενοδοχείο «Majestic» το 1922. Πηγή: φωτογράφος Γεώργιος Βαφιαδάκης, Ανακήρυξις Δημοκρατίας 24 Οκτ. 1923,. Αρχείο Γεωργίου Βαφιαδάκη. Φωτογραφικό Αρχείο ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ (κωδικός: L304.025)

Το 1930 διέθετε διερμηνείς για όλες τις γλώσσες, οι οποίοι παραλάμβαναν τους πελάτες από το πλοίο ή από το τρένο και τους οδηγούσαν στο ξενοδοχείο. Στο Σιδηροδρομικόν ημερολόγιον του 1930 παρουσιάζεται ως η πολυτελέστερη ξενοδοχειακή εγκατάσταση της Αθήνας. Εκεί διαφημίζεται επίσης, ως «το ξενοδοχείο του βιομηχανικού και εμπορικού κόσμου της Ανατολής» και ως «η προτιμώμενη στέγη της μεγάλης επιβατικής κινήσεως της πρωτεύουσας».

Επιστολόχαρτα του ξενοδοχείου «Majestic». Πηγή: Συλλογή Εφημέρων ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ (κωδικοί: EPH.04.08.028, EPH.04.08.061)

Τον Απρίλιο του 1932 η Βιρτζίνια Γουλφ διαμένει στο «Majestic» κατά τη διάρκεια της δεύτερης επίσκεψής της στην Ελλάδα.[6] Γράφει στο ημερολόγιό της: «[…]Τώρα είμαι 50, το έβαλα θαρρετά κάτω από την υπογραφή μου στο λεύκωμα του ξενοδοχείου […].[7] Αυτό μου θυμίζει το ευχάριστο ξάφνιασμα που ένιωσα όταν είδα μια αρκετά καλοντυμένη γυναίκα στο σαλόνι του ξενοδοχείου Ματζέστικ να πίνει το ποτό της με ένα φλύαρο ηλικιωμένο Έλληνα […]»[8].

Το 1934 διέθετε 100 δωμάτια με τρεχούμενο νερό σε όλα και σύγχρονες ανέσεις. Το 1947 κατατάχτηκε στα ξενοδοχεία Β’ Κατηγορίας. Το 1968 ήταν σε λειτουργία.[9]

Η σχετική καταχώριση για τους διερμηνείς. Πηγή: Οδηγός της Ελλάδος του έτους 1930 / Νικόλαος Γ. Ιγγλέσης. Αθήναι: Πυρσός, 1930. Βιβλιοθήκη ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ.

Το 1934 δημοσιεύτηκε η παραπάνω διαφήμιση του ξενοδοχείου. Πηγή: Τουριστική Ελλάς, 1934, τ. 39-40. Βιβλιοθήκη ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ.

Το ξενοδοχείο «Majestic» το 1930. Πηγή: Αθήνα: μεταμορφώσεις του αστικού τοπίου: από τη Νεοελληνική Ιστορική Συλλογή Κωνσταντίνου Τρίπου / σχόλια Μάρω Καρδαμίτση-Αδάμη. Αθήνα: Μουσείο Μπενάκη, 2009. Βιβλιοθήκη ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ.

Το κτήριο του «Majestic» αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα της νεοκλασικής αρχιτεκτονικής των πρώτων δεκαετιών του αιώνα μας, επιβάλλεται με τον όγκο του, και παρουσιάζει μεγάλο αρχιτεκτονικό και μορφολογικό ενδιαφέρον στις εξωτερικές του διακοσμήσεις (διαμόρφωση των όψεων, διακοσμητικά με κορινθιακές κολώνες, αέτωμα, μπαλκόνια).[10] Έχει κριθεί διατηρητέο[11] και είναι ιδιοκτησία του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών[12], αλλά εδώ και χρόνια είναι κρυμμένο πίσω από λινάτσες και σκαλωσιές.[13]

Πηγές

Βιβλιοθήκη ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ:

Οδηγός Ελλάδος: Έτος Ε΄, 1916 / Νικόλαος Γ. Ιγγλέσης. Αθήνα: [Ιγγλέσης], 1916

Η βιομηχανία των ξένων εν Ελλάδι: Εκθέσεις-Ιαματικαί πηγαί: έκθεσις / του Διευθυντού της Υπηρεσίας Νικ. Γ. Λέκκα. Εν Αθήναις: Υπουργείον Εθνικής Οικονομίας. Υπηρεσία Ξένων και Εκθέσεων, 1920

Οδηγός της Ελλάδος: Έτος Η΄. Παλαιά Ελλάς-Νέα Ελλάς: 1921 / Νικόλαος Γ. Ιγγλέσης. [Αθήνα]: [Ιγγλέσης], 1921

Οδηγός της Ελλάδος: Έτος Ι΄ 1925-1926 / Νικόλαος Γ. Ιγγλέσης. [Αθήνα]: [Ιγγλέσης], 1925

Οδηγός της Ελλάδος του έτους 1930 / Νικόλαος Γ. Ιγγλέσης. Αθήναι: Πυρσός, 1930

Σιδηροδρομικόν ημερολόγιον: 1930 / Αγγέλου Τρουπάκη, Γεωργ. Σαμαροπούλου.
Αθήναι: Εργασίαι Τύπου, χ.χ.

Επίσημος κατάλογος συνδρομητών τηλεφώνου: Αθηνών, Πειραιώς, περιχώρων: 1936 / Ανώνυμος Ελληνική Τηλεφωνική Εταιρεία. [Αθήνα]: [χ.ό.], 1936

Κατάλογος συνδρομητών τηλεφώνου: Αθηνών, Πειραιώς, περιχώρων: Έκδοσις Ιουλίου 1937 / Ανώνυμος Ελληνική Τηλεφωνική Εταιρεία. Αθήναι: τυπ. Πυρσού, 1937

Μέγας εμπορικός, βιομηχανικός, επαγγελματικός οδηγός Αθηνών, Πειραιώς, περιχώρων 1939 / διευθυντής Γαβρ. Γαβριηλίδης. Εν Αθήναις: Γαβριηλίδης, 1939

Guida di Atene: nuovissimo completo / Dionisio Lagussi. Atene: D. Lagussi, 1941

Στη χώρα του φεγγαριού: Βρετανίδες περιηγήτριες στην Ελλάδα: (1718-1932) / επιλογή και επιμέλεια κειμένων Βασιλική Κολοκοτρώνη, Ευτέρπη Μήτση. Αθήνα: Βιβλιοπωλείον της "Εστίας" Ι. Δ. Κολλάρου, 2005

Αθήνα: μεταμορφώσεις του αστικού τοπίου: από τη Νεοελληνική Ιστορική Συλλογή Κωνσταντίνου Τρίπου / σχόλια Μάρω Καρδαμίτση-Αδάμη. Αθήνα: Μουσείο Μπενάκη, 2009

Ελλάδα και Μάης μαζί!: εγγραφές ημερολογίου και γράμματα / Βιρτζίνια Γουλφ . - 3η έκδ. [Αθήνα]: Ύψιλον/Βιβλία, 2020

Ξενοδοχεία της Αθήνας: αλφαβητική παρουσίαση 1833-2010 / Χαρίλαος Πατέρας. Αθήνα: Συλλογές, 2021

Εμπρός, 31.1.1917

Τουριστική Ελλάς, 1934, τ.39-40

Φωτογραφικό Αρχείο ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ:

L304.025: Γεώργιος Βαφιαδάκης, Αρχείο Γεωργίου Βαφιαδάκη

Συλλογή Εφημέρων ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ:

EPH.04.08.028

EPH.04.08.061

Άλλες πηγές

Monumenta (ιστοσελίδα)

Ελληνική Εργοτεχνική και Εργοληπτική Ιστορια 1836-1940 (ιστοσελίδα).

Αρχαιολογία της πόλης των Αθηνών: Αρχείο Νεότερων Μνημείων http://www.eie.gr/archaeologia/gr/arxeio.aspx

ΦΕΚ Δ 503/7.10.1983

Η Αθήνα μέσα στο χρόνο

Παλιά Αθήνα

Σημειώσεις

[1] Τον μεγαλύτερο ευεργέτη του Παν/μίου Αθηνών

[2] Ιστοσελίδα: Ελληνική Εργοτεχνική και Εργοληπτική Ιστορια 1836-1940.

[3] Ξενοδοχεία της Αθήνας: αλφαβητική παρουσίαση 1833-2010 / Χαρίλαος Πατέρας. Αθήνα: Συλλογές, 2021, σελ. 143.

[4] Ξενοδοχεία της Αθήνας: αλφαβητική παρουσίαση 1833-2010 / Χαρίλαος Πατέρας. Αθήνα: Συλλογές, 2021, σελ. 143.

[5] Η βιομηχανία των ξένων εν Ελλάδι: Εκθέσεις-Ιαματικαί πηγαί: έκθεσις / του Διευθυντού της Υπηρεσίας Νικ. Γ. Λέκκα. Εν Αθήναις: Υπουργείον Εθνικής Οικονομίας. Υπηρεσία Ξένων και Εκθέσεων, 1920, σελ. 24.

[6] Ελλάδα και Μάης μαζί!: εγγραφές ημερολογίου και γράμματα / Βιρτζίνια Γουλφ . - 3η έκδ.[Αθήνα]: Ύψιλον/Βιβλία, 2020, σελ. 20.

[7] Στη χώρα του φεγγαριού: Βρετανίδες περιηγήτριες στην Ελλάδα: (1718-1932) / επιλογή και επιμέλεια κειμένων Βασιλική Κολοκοτρώνη, Ευτέρπη Μήτση.Αθήνα: Βιβλιοπωλείον της "Εστίας" Ι. Δ. Κολλάρου, 2005, σελ. 349.

[8] Στη χώρα του φεγγαριού: Βρετανίδες περιηγήτριες στην Ελλάδα: (1718-1932) / επιλογή και επιμέλεια κειμένων Βασιλική Κολοκοτρώνη, Ευτέρπη Μήτση. Αθήνα: Βιβλιοπωλείον της "Εστίας" Ι. Δ. Κολλάρου, 2005, σελ.354

[9] Ξενοδοχεία της Αθήνας: αλφαβητική παρουσίαση 1833-2010 / Χαρίλαος Πατέρας. Αθήνα: Συλλογές, 2021, σελ. 144.

[10]Αρχαιολογία της πόλης των Αθηνών: Αρχείο Νεότερων Μνημείων http://www.eie.gr/archaeologia/gr/arxeio.aspx

[11] ΦΕΚ Δ 503/7.10.1983

[12] Περιήλθε στο πανεπιστήμιο μέσω του κληροδοτήματος Παπαδάκη.

[13] Το 1978 το Πανεπιστήμιο Αθηνών πιέζει φορτικά για την κατεδάφισή του και επιτυγχάνει να εκδοθεί η απόφαση 23803/687/29-5-78 με την οποία επιτρέπεται η κατεδάφισή του. Ευτυχώς, όμως, μετά τον θόρυβο που δημιουργήθηκε, το ΥΠΠΟ το χαρακτηρίζει διατηρητέο νεότερο μνημείο και ανακαλεί την άδεια κατεδάφισης.

Back